رمضان ... رفت
اللهم رب شهر رمضان...
رمضان امسال نیز ما را رها کرد و رفت رمضان با آن همه حال وهوای نورانی اش ، باهمه صفایش ،با همه زیبایی هایش ، یک ماه به ما تمرین تقوا داد و در روزهایش ما را ازابتدایی ترین نیازها یعنی خوردن وآشامیدن برحذر داشت بلکه فشار گرسنگی وتشنگی دائم به ما یادآوری کند که از گناهان دیگر نیز برحذر باشیم و اینگونه تمرین درطول یک ماه البته انسان را قوی می کند .
نیز به ما آموخت که در پیچ و خم کارهای روزمره خدا را فراموش نکنیم و در آن یاد گرفتیم که به هر بهانه ای می توان خدایی شد، وشاید بدین خاطر به هر بهانه ای (حتی خوابیدن) برایمان ثواب نوشته شد؛ اما آنچه مهم است نگه داشتن این ثوابها به عنوان ذخیره است : من جاء بالحسنه... کسی که حسنه خود را بتواند نگه داشته وبا خود بیاورد، ما آن را ده برابر می کنیم ...چه بسا ده برابر شدن آن حسنه پاداش نگه داری آن حسنه است در مسیر پرپیچ و خم زندگی ! نگه داری از دزدان، دزدی همچون شیطان که در کمین است که ثروت معنوی ما را برباید و بدین علت است که بعد از ماه رمضان فعالیت او چند برابر می شود چرا که می داند چه ذخیره قابل توجه وارزشمندی برای خود اندوخته ایم...
رب اعوذ بک من همزات الشیاطین...
اما شب قدرش خود داستان زیبای دیگری داشت که در نوشتار دیگری همراه با بسته پیشنهادی اش! ، انشاءالله به آن می پردازیم.
